Çarşamba, Ekim 07, 2009

Son...

Birkaç saat önce kitap okurken(1haftadır en ii oyalanma yöntemlrmden biri) aklıma birden şöyle bir soru geldi:

"Öyle veya böyle bir şekilde beni şimdiye kadar tanımış olan herkes, herhangi bir nedenden ötürü son kez görmek durumunda kalsaydı ve bunu da bilseydi, bana son olarak ne söylemek isterdi?"

İyi veya kötü, bir sır veya veda sözcüğü, şimdiye kadar söyle(ye)medikleri birşey ya da hiçbirşey... Düşününce merak ettim, kim ne derdi diye... Sonra da benim son görüşüm olsa ne derdim diye düşündüm birkaç kişiyi... Çok zor olduğunu farkettim; ya o an unuttuğum birşey olursa ve sonradan aklıma gelirse? :( Ne kadar üzüleceğimi ve belki de acı çekeceğimi hissettim :( Korkunç birşey...

Oysa her gün, her saat, her an birilerini son görüşümüz olabilir... Bilemeyiz ki hiç... Bu durumu hep beynimize kazıyarak ve bunun bilincinde olarak mı yaşamalıyız? O da çok zor bir durum... Her an birini kaybedeceğin düşüncesi insanı depresyona sürükleyebilir... Hangisi daha iyi bilemedim :s

5 yorum:

Ceyda Türkgeldi dedi ki...

töve estafurullah.içim bir hoş oldu bidaha beni görmeyecek olsanızı okurken.Allah senide cümlemizide korusun.
Her an o korkuyla yaşamak depresyona sürükler tabiki bu doğru ama birgün hepimizin öleceğini bilerek(ama derinine dalmadan sanki yarın gibi seneryolar kurmadan) kalp kırmama,söylemek istediğimiz herşeyi söylemeliyiz.özellikle sevdiğimizi.
kendine iyi bak arkadaşım ve sakın üzme kendini.seni seviyoruz.ben ölmeyeceğim korkma:)işlerimi bitirmeden şurdan şuraya gitmem

böğürtlenin 'ö'süüü... dedi ki...

:) çok teşekkürlerrr, ben de herkesi çok seviyorum...
aslında illa ölümü de kastetmemiştim ama tabii ölümle ancak son kez olur, diğer durumlarda çare bulunur değil mi?

Evet, yarın olmayacakmış gibi bugünü yaşamalıyız, sonradan pişman olabileceğimiz şeyler yapmadan...

Ceyda'cığım seni de seviyorum, iyi ki yazılarımı okuyup yorum yapıyorsun...Hep beraber kendimize çok iyi bakalım:)

Syhn dedi ki...

kalp kırmamak için ii bi yöntem aslında.
tabii ki ya ölürse ya ölürsem düşüncesi her zmn kafamızda olmamalı ama sonradan pişman olmamak için iki kere düşünmek en iisi.
mevlananın bu duruma cuk oturacak bi sözü vardı ama gelmedi aklıma görüyor musun :)

Adsız dedi ki...

Belkide herkesin acı sonu,sürekli düşünmesende arasıra ölümü düşünmek iyi olur,yoksa hayatın sevdiklerinin değerini,kıymetini anlayamazsın.İlla ölüm değil,karşındaki kim olursa olsun kalbini kırmamak ve güzel sözlerle konuşmak gerekir.Çünkü bazı şeyleri pişman olsanda geri getirmek herzaman zordur...

böğürtlenin 'ö'süüü... dedi ki...

kalp kırmamak ve sevgini göstermek, hissettirmek, bildirmek için yarın olmayacakmış gibi yaşamak iyi bir yöntem galiba...

Syhnn hatırlayınca buraya yazsannn keşkeee:)