O an bile bencil miyiz biz?

Bugün dizi izlerken oradaki bir söz beni başka bir yere götürdü...
"Nolur Allah'ım o ölmesin! Hayır, o ölmeyecek, ölmeyecek..." diye tekrarlıyorlardı ayrı ayrı yerlerde, yoğum bakımdaki kişinin yakınları...
Düşündüm de bu isteği acaba kendimiz için mi istiyoruz? Farkında olmadan sadece kendimiz? Böyle dualar ederken ilk etapta düşündüğümüz "ben onsuz naaparım, yaşayamam" ya da "o ölürse bu vicdan azabıyla nasıl yaşarım?" vb şeyler değil mi? Onu bir daha göremeyecek, dokunamayacak, söylememiz gereken şeyleri söyleyemeyecek olmamız en çok acıtan şey değil midir bizi o an? Yakarmamızı sağlayan?
Oysa onun bir hayatı, sevdikleri, yapmak istedikleri, görecek daha nice günleri olduğunu; tamamlamak istediği işlerini yarıda bırakmanın yada sevdiği kişilerden kopmanın onun için ne denli acı olduğunu hiç aklımıza getirir miyiz ilk durumda?
Ya da
Belki ölmenin onun için aslında bir kurtuluş olduğu, acılarının dinerek huzura kavuşacağı nice sonra gelir aklımıza... O da yine niye gelir biliyor musunuz? Kendi içimizi rahatlatmak, üzüntümüzü hafifletmek için...

Bu kadar bencil miyiz gerçekten?
Utandım birden...

öle bşy

Eskiden yani okul falan varken haftasonu geliooo die ne sevinirdim...

Artık hiç sevmiyoruum haftasonlarınıııı... hem de hiçççç... şimdi de haftasonuu biterkennn ohhhh be bitti diyorumm...

Vardır bi sebebiii elbettt... Varrrrrr...

Pöffff

offff içim öyle sıkılıyor ki...
yapmak istemedğm bşyi yapıoum çünkü... niye yaptğmı bilmyrm ama acı çekyrm resmen...
ee yapma ozmn dieceksnz, yapmynca da daha başka acı çekyrm :(
hiçbşy artık esksi gibi olmck sanırım :(
-----------
buaralar garip bişklde, bi konuda(üstteki hariç) umutsuzlğa kapılsam aklıma birilerinin sözleri geliyor, birden güç kazanıyorum... örneğin;

- Almanya'ya gidecğmz gün mp3ü laptopa taktım şarjı dolsun die...anam 8saat oldu hala şarj oldgna dair yeşil ışığı yanmıodu bitürlüüü... içime fenalık geldii, msn iletime "yeşil ışığın yandığnı göreblcek miyim acabaaa" yazdm... Kübra da bu sözü yanlş yorumlamş(ki kendsiyle coook uzun zmndr konşmyrduk, Almanya'ya gtcğmzi de bilmyrdu tabii)ve şöle dedii bana:

"Sen yeter ki iste yeşili de görürsün, bunu bize defalarca gösterdin; kırmızı bile yansa sen gider onu yeşil yapıp yine görürsün yeşili..."

Bu söz giderayak bana feciiiii ii geldi, ordayken de çok ağrılarım olduğunda hep aklıma geldi, hala da geliyor... insanlar hep bana benden çok güvenmştr ztn... hatırlatılması güzel oluyor:p

- Daha sonra dönünce facede, böyle özlü sözler dolanıyordu... ve birtanesi beni yine çok etkiledi:

“Bir şeyin imkansız olduğuna inanırsanız, aklınız bunun neden imkansız olduğunu ispatlamak üzere çalışmaya başlar. Ama bir şeyin yapılabileceğine inandığınızda, aklınız onu yapmak üzere çözümler bulmanıza yardım etmek için çalışmaya başlar” Dr. David J. Schwartz

Bu sözü, arkaplanım olarak ayarladığım çok sevdiğim birinin fotoğrafının üzerine yazdım... Hergün okuyabileyim diye... En az 1er kez, güne başlarken ve güne veda ederken görüyorum... ve saçma düşünceleri kovuyorum beynimden...

- Geçen gün de Anıl'a anlatıyordum işlemleri fln o da şöyle dedi:

"ben eminim ki herşey çok iyi olacak; sen sadece senden istenen seylere konsantre ol"

Evet, konstantre olmalıyım ama nasıl?:(

Dediiiim kiiiiiii...

"kalbimin kulaklığını indirdim kucağıma... beyniminki takılı... kucağımdan sesler gelio ama beynimdekinin sesi açık oldgu için, bastırıo diğerini... duyuyorum ama anlayamıyorum..."

dedimmm sedoşaaa... o daaa;

seDa:
Bu cumleyi kuran kisi bana duygusal olmadigini iddiaa edemzz

dediiiiiiiiiiiii... tek ondan saklanamıyorum galiba...

haklı olabilir; anlamazlıktan geliyorumdur belki de...

pufffffff

ayyyyy bu ne üşengeçlik yaaa... gittim, döneli 10 gün olacakkk ve ben daha güya:

- pashamııı anlatmaya devam edecektimmm
- başlıbaşına macera olan Köln-Düsseldorf, otel, hastane, gezmece anılarınııı, komiklikleri, ağrılı günleriii anlatacaktımmm
- ilk kez bindiğimmmmm uçakkla ilgili anılarııııı, düşüncelerimiii yazacaktımmmm

amaa ancakk dizi izlmek, işte çalşmk, vs vs geçrdm 10 günü ki bundan sonrası çok yoğun geçecekkkk:s

bakalımmmm...