Şu ara kendimi, Pasha'cıııığııııım(kedim)la hiç oyunn oynamadığımız günün gecesinde "zaten azıcık ömrü var, bugünü de boşa geçti" diye düşünürken buluyorum sık sık... Bu düşünce bende içimi acıtan garip bir duygu uyandırıyor... Ağlatacak cinsten hem de...
Sonra kendi hayatımı düşünüyorum, sonra aileminkini, sonra başkalarını... Kimsenin ne kadar ömrü olduğu belli değil tabii ama...
İçim daralıyor...
Boş...
"Boşuna" kelimesinin verdiği o garip his...
Hele ki boşuna yaşıyor olduğunu düşünmek...
Herşey çok zor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder