İnsanlar, ben tam kendimi unutup mutlu olmaya çabaladığımda bile beni bir şekilde sinir etmeyi becerebiliyorlar. Bir de ilk seferde tepki vermedikçe sanki daha da üsteliyorlar. Suratımda sürekli memnuniyetsiz bir hal varmış! Ey hadsiz; sen önce bir kendine bak, sonra konuş ya da hayatıma veya durumuma bak neyinden memnun olmam gerektiğini bir düşün! Sen benim yerimde olsan o şimdi bile gülmeyen yüzün ne şekilde olurdu acaba? Ki bunu, benim gibi herşeye rağmen güler yüzlülüğüyle bilinen birine söylüyor!
İnsanlar artık biraz düşünüp öyle konuşsun lütfen ama ya...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder