Bugün çok halsizim ve şaşılası bir durum ki "üşüoumm:)". Evet, ya sonunda Antalya'ya kış geldiii ya da ben üşüttüm:( Hava da güzel aslında güneşli... Ama içim hala karanlık tabii... Uyumak istiyorum, böyle yastığım biraz soğuk olsun yanlız... Isınmaya çalışırken uykuya dalıyım böyle mışıll mışıll... Kimse uyandırmasın beni zamanı gelinceye kadar... Rüyalarda yaşasam; ağlasam, gülsem, üzülsem, mutlu olsam, hiç görmediğim yerler görsem, gezsem, yürüsem hatta, tuhaf şeylere tanık olsam, rüya olduğunu anlayıp çaktırmasam, özlediklerimle özlem gidersem... Yolculuk gibi tıpkı... Uyusam, uyusam, uyusam... O yolculuğun sıkıntısı çekmemek için uyuruz ya hani uyumaya çalışırız... Aynı onun gibi... Ulaştığımızda yani o beklenen ZAMAN geldiğinde biri: "Özgeee... Hadi kalk bak geldik..." desin. Tıpkı Ankara'dan Antalya'ya gelişlerimiz gibi... Hem gelmiş olmanın sevinci hem de yolculuğun o tatsızlığını uykuda atlatmanın rahatladığı sarsın beni... Umutla gülümseyerek "Bitti mi? Gerçekten bitti mi?" diyeyim. Beklediğim sona ulaşayım ya da o bana ulaşsın... Ne güzel olurdu değil mi?
4 yorum:
etkileyici butonunu işaretledim ama süper diye bi seçenek yok gülümmmm bi insan can sıkıntısını ancak böyle anlatabilir hatta bi çok insan anlatamaz ve hatta hiç abartmıyorum çok ünlü kalemleri saymassak senin gibi hiç kimse anlatamaz sen harikasın bunu unutma olur mu...
ve evet çok güzel olurduuu :)
İyi de rüyalar bile mükemmel değil...
Bazen kabusumdan kendi isteğimle uyanabiliyorum. "Uyan Ayhan, bu gördüğün kabus, daha önce de görmüştün. Bu apartman boşluğundan atlayınca uyanıyorsun!" diyorum kendime ve uyanıyorum hem de daha atlamadan.
Maharet kabustan kurtulabilmekte :D
Evet, haklısın veeeee artık ben de öğrendim kabustan kurtulmayı:))
Yorum Gönder