Cuma, Aralık 17, 2010

Bu kadar üzülmeye dayanır mı bünye? Ya insan?

Son günlerde herşeye ama gerçek anlamda HERŞEYE üzülür oldum... Öyle böyle üzülme de değil bu... Geçmiyor, diğer üzüntülere eklenerek yoluna devam ediyor...

Beynimden sızıyor sanki tüm hücrelerime, yayılıyor, yayılıyor... İç sızlatıyor... Yolunu bulup evine, kalbe ulaştığında artık o sızı acıya dönüşüyor... Kanattığını hissediyorum adeta...

Tabii artık o acıyla nasıl geçerse saatlerin, günün öyle geçiyor... Diğer şeyler de eklenince... Çok klişe ama artık yaşamak gerçekten işkence oluyor...

Neden böyle oluyor bilmiyorum, bir yardıma mı ihtiyacım var, hiç bir fikir yürütemiyorum...

İçimde o çizmeyi çok sevdiğimm sayısız dallı bir ağaç çıktığını hissediyorum gerçekten... Üzüntü ağacı...

Mesela şu an o dallardan biri, minicik bir kedi için... Hergün mama yemeye pencere altına gelip bekleyen minişimiz... Şu an donuyor mu, aç mı, susuz mu, tehlikede mi vs vs? Tüm bu sorular beynimi kemiriyor... En önemlisi sevgisiz... Ve onun gibi binlercesi var... Ve diğer hayvanlar... Ve insanlar... Bu vicdan azabıyla nasıl yaşanabilir ki... Nasıl güzel bir gün olabilir ki?

Diğer üzüldüklerimi yazamayacağım için es geçiyorum, susup yutuyorum...

7 yorum:

MERY DAIMON dedi ki...

gaz ufak gaz.. çıksın geçer :))

LoLLa dedi ki...

bebegim canimin ici yirtiniorum depresyon diye yeaa dinnemiosun ki brz alkol, brz kaptiran film, brz aglak film iyice aglatacak ama oyle boyle diil icin cikasiya kadar susamican hickirmaktan, kendine aciycan ohaa dicen iice aglican sonra oyle bi hirs gelcek oyle bi amaaan koy dotune gitsin dicen ki depresyon bitti iste .)
hayir yaptim ordan biliorum .)

böğürtlenin 'ö'süüü... dedi ki...

@MERY DAIMON böö:P bu yorumu tek bir kişi yapar sanıodum:p

@LoLLacıııım eftt aynen öle ağlmk ii gelio bana da amaa bu ara ölee ciyaklayacakk ortam yokkk o yüzden :( deepresyonla komşuculuk oynuyoruz şimdilikk:p

canan kedisever dedi ki...

Bende kedileri çok severim insanların yaşama şartları ile kedilerin yaşama şartları çok farklıdır,onların tüyleri bizde yok,biz onlar kadar aç kalamıyoruz..Yıllar önce oturduğumuz mahallede 3 ayda bir kedilerin 4-5 tane yavrusu olurdu,evlerin çatısı kediden geçilmezdi,kediler gündüz pencere kenarlarında gece ise çatılarda gezerlerdi,evlerin çatıları sıcak olduğu için kedilerin anneleri yavruları kendi taşırdı,kedilere kendi sütünü veriyordu,kedinin annnesi yavrusuna kendi yiyeceğini bile taşırdı..
şimdi apartmanların çoğalması teknolojinin gelişmesi ile artık kedilerde azalmaya başladı,kediler kendilerine güzel bir ortam bulamıyor ne yavrusu ne de kendisi için bir ortam yok,şuan bulunduğumuz apartman kenarlarında kedi bulmak zor,benim gibi bir hayvansever evine kediyi alsada gerisi dışarda kalıyor,lüx apartmanları yaptık ama kedileri de unuttuk...

böğürtlenin 'ö'süüü... dedi ki...

:( öyle maalesef, insan hepsini eve almak, yuvalandırmak istiyor ama ne yazık ki mümkün olmuyor... her semtte/mahallede küçük barınaklar olsa en azından gördüğümüz kötü durumda olan kedi/köpekcikleri oraya gönül rahatlığıyla bırakabiliriz :( amaaa YOK...

LoLLa dedi ki...

e iyi o zaman ama kovucagin zaman soyle hasar vermeden gitsin :(

böğürtlenin 'ö'süüü... dedi ki...

:) verirse döverizz;)